Alopecia Ervaringen: Hoe 3 Vrouwen Hun Zelfvertrouwen Terugvonden

Waarom echte verhalen ertoe doen

Wanneer je te maken krijgt met alopecia, voel je je vaak alleen. Onbegrepen. Alsof niemand snapt hoe het is om je haar — en daarmee een deel van je identiteit — te verliezen.

“Ik had behoefte aan herkenning. Niet aan uitleg, maar aan een gezicht achter het verhaal.”

Daarom vroegen we drie klanten van Adore My Wig of ze hun ervaring wilden delen. Openhartig, persoonlijk en puur. Ze hopen met hun verhaal anderen te helpen zich minder alleen te voelen in een kwetsbare periode.

Volgens de Alopecia Vereniging Nederland komt alopecia in verschillende vormen voor, elk met zijn eigen oorzaak en verloop.

💬 Verhaal 1: Maaike (42) – “Ik wilde me weer vrouw voelen”

Maaike kreeg alopecia areata na een extreem stressvolle periode op haar werk. Het begon met kleine, ronde plekken die ze probeerde te verbergen met een scheiding, haarbanden en haarpoeders.

“Ik stond elke ochtend een uur voor de spiegel te prutsen. En toch voelde ik me altijd gespannen in de supermarkt of op werk. Bang dat iemand het zou zien.”

Toen haar kapster haar voorzichtig wees op haarwerk, voelde dat eerst als opgeven. Maar uiteindelijk nam ze contact op met Adore My Wig. Tijdens het intakegesprek viel er een last van haar schouders.

“Ik kreeg een lace front pruik die precies op mijn gezichtsvorm was afgestemd. Toen ik hem voor het eerst opdeed, moest ik huilen. Niet van verdriet, maar van opluchting. Ik voelde me weer mezelf. Ik voelde me weer vrouw.”

Maaike draagt haar pruik inmiddels met trots — en is zelfs overgestapt naar een lichtere kleur “voor de zomer.”

Bij Adore My Wig begrijpen we hoe intens alopecia kan zijn — en hoe belangrijk het is om je mooi te blijven voelen.

💬 Verhaal 2: Lina (29) – “Ik wil niet meer onzichtbaar zijn”

Lina kreeg op haar 25e te maken met alopecia totalis. Binnen enkele maanden was al haar hoofdhaar verdwenen.

“Ik voelde me een wandelend contrast: jong, energiek... en kaal. Alsof ik niet meer in het plaatje paste.”

De eerste maanden droeg ze sjaals en petten. “Niet voor mezelf, maar voor anderen.” Pas na lang twijfelen durfde ze te informeren naar pruiken. Wat haar tegenhield?

• Ze was bang dat mensen het meteen zouden opmerken 
• Ook maakte ze zich zorgen over hoe warm het zou aanvoelen 
• Daarnaast vreesde ze dat anderen haar als ‘nep’ zouden zien  

“Toen ik bij Adore My Wig kwam, werd er niets opgedrongen. Alleen maar vragen gesteld: wat vind jij belangrijk? Hoe wil je je voelen? Het ging niet over haar, maar over mij.”

Lina koos voor een handgeknoopte, human hair lace wig. In het begin durfde ze hem alleen thuis te dragen. Na een maand ging ze voor het eerst zonder pet naar buiten.

Een kindje vroeg aan me: ‘Heb jij je haar gekruld?’ Dat was het mooiste compliment dat ik kon krijgen.

Voor veel vrouwen is het leven met alopecia niet alleen een uiterlijk, maar ook een emotioneel proces.

💬 Verhaal 3: Aïsha (36) – “Ik dacht dat het ijdel was, maar het was zelfzorg”

Aïsha heeft alopecia androgenetica, een erfelijke vorm van haarverlies. Het begon na haar tweede zwangerschap, maar versnelde naarmate ze ouder werd.

“Mijn haar werd dunner en dunner. Ik stopte met foto's maken. Voelde me ouder dan ik was. Alsof ik langzaam verdween.”

Ze schaamde zich om hulp te zoeken. “Pruiken waren voor mensen met kanker, dacht ik. Niet voor mij.” Maar toen ze op sociale media andere vrouwen zag met soortgelijke verhalen, durfde ze de stap te zetten.

Bij Adore My Wig koos ze voor een mixfiber pruik met monofilament top: luchtig, natuurlijk en betaalbaar. De eerste keer dat ze zichzelf in de spiegel zag mét haar, brak er iets open.

“Ik keek en dacht: dít ben ik. Niet omdat ik weer haar had, maar omdat ik de regie terug had genomen. Ik voelde me weer zichtbaar. En dat was geen ijdelheid — dat was zelfzorg.”

Aïsha deelt haar ervaring nu op TikTok om het taboe te doorbreken.

Alopecia is meer dan haarverlies; het raakt identiteit, zelfvertrouwen en dagelijks functioneren.

Wat deze verhalen gemeen hebben

Hoewel elke vrouw haar eigen reden had, merkten we tijdens de gesprekken dat hun verhalen elkaar raakten in vier kernwoorden:

1. Schaamte

Er is nog steeds weinig begrip voor de impact van haarverlies bij vrouwen. Ze voelden zich “minder vrouw”, “aangesproken” of bekeken.

2. Twijfel

“Is het nep?” “Ga ik mezelf herkennen?” “Mag dit wel?” Veel vrouwen twijfelen lang voordat ze hulp durven zoeken.

3. Verlichting

Het moment van passen of voor het eerst dragen gaf ze allemaal een gevoel van thuiskomen — bij zichzelf.

4. Zichtbaarheid

Een goede pruik maakte hen niet mooier, maar zichtbaar. Voor de wereld én voor zichzelf.

De juiste pruik kan een wereld van verschil maken voor vrouwen met alopecia.

Waarom wij kiezen voor échte verhalen

Bij Adore My Wig geloven we dat de kracht van een goed haarwerk niet alleen zit in pasvorm of materiaal — maar in hoe iemand zich ermee voelt. Geen enkel hoofd is hetzelfde. Geen enkel verhaal is hetzelfde. En dus is elke oplossing maatwerk.

We nemen de tijd, stellen vragen en luisteren zonder oordeel. Omdat we weten hoe spannend het is om deze stap te zetten.

Wil jij ook jouw alopecia-verhaal herschrijven?

Of je nu net begint met haarverlies of al jaren worstelt met het vinden van de juiste oplossing — je hoeft het niet alleen te doen.

👉 Plan een gratis intakegesprek met onze haarwerkspecialist